Monday, September 25, 2006

ഓര്‍മ്മക്കുറിപ്പ്...

അവരോട് യാത്രപ്രറഞ്ഞിറങ്ങാന്‍ നേരം വിനുക്കുട്ടന്‍ എന്നോട് ചോദിച്ചു...
അങ്കിള്‍ ഇനി എന്നാണു വരിക ? ഇടറിയ സ്വരത്തില്‍ ഞാന്‍ അവനു
വാക്കുകൊടുത്തു, ഞാന്‍ വരാം, ഒരു ദിവസ്സം..എന്തായാലും ഞാന്‍ വരും...
വയ്യാത്ത കാലുമായി,എന്റെ കൈകളില്‍ അവന്റെ എല്ലാ ഭാരവും ഏല്‍പ്പിച്ച്
അവന്‍ എന്റെ കൂടെ വാതില്‍ക്കല്‍ വരെവന്നു...വിനുക്കുട്ടനും, അഭിയും...
എല്ലാവരും ചേര്‍ന്ന് റ്റാറ്റ പറഞ്ഞയക്കുമ്പോള്‍... നിറഞ്ഞ കണ്ണുകള്‍ ശ്രീകുമാര്‍
കാണാതെ തുടച്ചു...അതായിരുന്നു..എന്റെ ആദ്യത്തെ ബാല ഭവന്‍ സന്ദര്‍ശ്ശനം...

അന്നു ശ്രീകുമാര്‍ എടുത്ത വീഡിയൊ ഏകദേശം ഒരു കൊല്ലത്തോളം എന്റെ
കമ്പ്യൂട്ടറില്‍ കിടന്നു...ഇടക്കെന്നോ ശ്രീ അതു എഡിറ്റു ചെയ്യാന്‍ ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചു...
പക്ഷേ... അവരുടെ നിസ്സംഗതയോടുള്ള ആ നോട്ടം ... നിഷ്കളങ്കമായ ആ
ചിരി... എനിക്കു ഒരു മിനിട്ടു പോലും അതുനോക്കിയിരിക്കാന്‍
കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല... ഒരു കുറ്റബോധം...ഇവര്‍ക്കു വേണ്ടി ഞാന്‍ എന്താണു
ചെയ്തത്... വെല്ലപ്പോഴും അവിടെ ചെല്ലുമ്പോള്‍ കൊണ്ടു പോകുന്ന
ഒരു കൂടു മിഠായിയൊ ? അതോ അവിടെ ചെന്നു അവരെ
കാണുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന ഒരുതരം അനുകമ്പയില്‍ പൊതിഞ്ഞ സ്നേഹമോ ?

പിന്നീടെന്നോ എഡിറ്റു ചെയ്ത ,ഈ വീഡിയൊ ഞാന്‍ വിനുക്കുട്ടനും ,
അഭിക്കും , അവരുടെ എല്ലാകൂട്ടുകാര്‍ക്കും വേണ്ടി സമര്‍പ്പിക്കുന്നു.....



2 comments:

അന്‍‌വര്‍ സാദത്ത് | anwer sadath said...

അവരോട് യാത്രപ്രറഞ്ഞിറങ്ങാന്‍ നേരം വിനുക്കുട്ടന്‍ എന്നോട് ചോദിച്ചു...
അങ്കിള്‍ ഇനി എന്നാണു വരിക ? ഇടറിയ സ്വരത്തില്‍ ഞാന്‍ അവനു
വാക്കുകൊടുത്തു, ഞാന്‍ വരാം, ഒരു ദിവസ്സം..എന്തായാലും ഞാന്‍ വരും...
വയ്യാത്ത കാലുമായി,എന്റെ കൈകളില്‍ അവന്റെ എല്ലാ ഭാരവും ഏല്‍പ്പിച്ച്
അവന്‍ എന്റെ കൂടെ വാതില്‍ക്കല്‍ വരെവന്നു...വിനുക്കുട്ടനും, അഭിയും...
എല്ലാവരും ചേര്‍ന്ന് റ്റാറ്റ പറഞ്ഞയക്കുമ്പോള്‍... നിറഞ്ഞ കണ്ണുകള്‍ ശ്രീകുമാര്‍
കാണാതെ തുടച്ചു...അതായിരുന്നു..എന്റെ ആദ്യത്തെ ബാല ഭവന്‍ സന്ദര്‍ശ്ശനം...

സുധി അറയ്ക്കൽ said...

ഹൊ!!അങ്കിൾ ഇനി എന്നാണു വരിക!????